من عاشق

ایـن روزا مـیـگـذره بـا تـمـوم خـوبـی هـا و بـدی هـاش..مـیـگـذره بـا هـمـه قـشـنـگـیـو زشـتـی هـاش...شـبـاشـم مـیـگـذره...بـاهـمـه ی تـنـهـایـیـاش...بـا هـمـه ی دلـتـنـگـیـاش...یـه روزی صـدای قـهـقـه خـنـدمـون تـا اسـمـون مـیـرسـیـد... یـه روزم صـدای گـریـمـونـو بـا ریـتـم دوش اب حـمـوم تـنـظـیم میـکـردیـم تـا کـسـی صـداشـو نـشـنـوه...یـه روز خـوشـحـالـشـون کـردیـم...یـه روز نـاراحـتـمـون کـردن....یـه روز حـسـرت داشـتـیـم یـه روز ارزو بـه دلـمـون گـذاشـتـن...مـیـدونـم مـثـه مـنـم یـه شـبـایـی داشـتـیـد کـه از دسـه خـدا هـم کـاری بـر نـمـیـومـد...

شـبـایـی کـه بـغـضـتـون از اسـمـونـم مـیـزد بـالــا...گـذشـت دیـگـه نـگـذشـت؟؟؟؟گـذشـت امـا چـجـوری...هـعـی...یـه روزی دوسـت داشـتـیـم امـا دوسـمـون نـداشـتـن...یـه روزی دوسـمـون داشـتـن امـا دلـی نبـود کـه دوسـشـون داشـتـه بـاشـیـم...یـه روزایـی جـوون شـدیـم امـا تـا شـبـش پـیـر شـدیـم...از دسـه غـصـه هـامـون...یـه روزایـی یـواشـکـی عـاشـق شـدیـم ...یـواشـکـی دیـدیـمـش...یـواشـکـی دلـمـون بـراش ضـعـف رفـت...امـون از گـریـه هـای یـواشـکـی بـیـادش اونـم از سـر دلتـنـگــی..یـه شـبـایـی پـر حـرف بـودیـم سـکـوت کـردیـم...یـه روزایـی وابـسـتـه شـدیـم بـدون ایـنـکـه بـخـوایـم...یـه روزایـی هـم جـدا شـدیـم بـازم بـدون ایـنـکـه بـخـوایـم...یـه شـبـایـی اصـن نـگـذشـت امـا مـا ازش گـذشـتـیـم..چـجـوریـش مـهـم نـیس..

یـه شـبـایـی هـم بـد گـذشـت...سـخـت گـذشـت ...بـا درد گـذشــت...یـه شـبـایـی داد زدیـم امـا جـز دلـمـون هـیـچ کـس صـدامـونـو نـشـنـیـد...یـه شـبـایـی هـمـه چـی بـود الـا اونـی کـه بـایـد مـیـبـود...یـه شـبـایـی هـوا عـجـیـب دونـفـره بـود اما هـمـون شـبـا مـا بـودیـمـو تـنـهـایـیمون..یـه شـبـایـی روی مـاه و سـتـارهـا رو هـم کـم کـردیـم بـا دردامـون...صـبـح شـد مـاه و سـتـاره رفـتـن امـا مـا هـنـوز بـیـدار بـودیـم...یـه روزایـی دلـمـونـو دادیـم یـه شـبـی شـکـسـتـه شـو پـسـمـون دادن ...یـه روزایـی خـاطـره سـاخـتـیـم یـه شـبـایـی رویــا....یـه شـبـایـی بـیـاد خـاطـره هـامـون خـوابـمـون بـرد تـا بـه امـیـد رویـاهـامـون بـیـدار شـیـم...یـه شـبـایـی خـاطـرهـا بـود امـا نـه امـیـدی بـود نـه رویـایــی...یـه شـبـایـی بـه یـادش بـالـشـت مـونـو بـغـل کـردیـم بـاهـاش حـرف زدیـم...بـاهـاش رویـا سـاخـتـیـم..مـثـه دیـوونـه هـا..یـه شـبـایـی هـم هـمـون بـالـشـت بـود کـه اشـکـامـونـو دیـد و پـاک کـرد و دم نـزد...یـه روزایـی خـنـدیـدیـم امـا بـغـضـمـون گـرفـت ...یـه شـبـایـی بـغـض کـردیـم امـا خـنـدیـدیـم...یـه شـبایـی رو بـا یـه اهـنـگـهـای خـاص سـر کـردیـم...

هـی گـذاشـتـیـمـشـون رو تــکرار تـا صـبح فـقـط اونـو گـوش مـیـکـردیـم...یـه روزایـی دلـمـونـو خـوش کـردیـم بـه مـعـجـزه...شـایـد کـسـی دوبـاره بـیـادو هـمـه چـی بـشـه مـثـه روز اول امـا نـشـد کـه نـشـد...یـه روزایـی حسـودیـمـون شـد بـه یـه کـسـایـی...بـغـض کـردیـم...یـه شـبـایـی نـداشـتـه هـامـون بـیـشـتـر از داشـتـه هـامـون بــود...یـه روزایـی یـه چـیـزایـی دیـدیـم کـه از توو داغـونـمـون کـرد..یـه شـبـایـی نـفـسـمـون بـرید از ایـن هـمـه بـغـض...یـه شـبـایـی نـفـس کـم اوردیـم...امــا دووم اوردیــم... یـه روزایـی فـقـط زنـده بـودیـم ...زنـدگـی نـکـردیـم...یـه شبـایـی زنـده هـم نـبـودیـم فـقـط بـودیـم...هـمیـن..یـه روزایـی بـا یـه کـسـی کـل دنـیـا رو حـریـف بـودیـم یـه روزایـی هـم بـا کـل دنـیـا یـه نـفـر رو هـم حـریـف نـبـودیـم..خـیـلـی هـا خـواسـتـن مـا رو بـسـازن امـا خـرابـمـون کـردن...خـیـلـی هـا خـواسـتـن هـمـدردی کـنـن امـا شـدن خـوده درد واسـه مـا...یـه روزی ...یـه شـبـی.. دلـمـونـو بـد شـکـسـتن...از هـمـه ی ایـن روزا و شـبـا هـم بـگـذرم امـا..از دلـــــــــــــم نـمـیـگـذرم ...

۲۷ بهمن ۹۴ ، ۱۳:۰۵ ۴ نظر

ADRINA MOFRAD

خبرداری...

خبر داری که دارم پیر میشم

با سیگار و خیابون سیر میشم

که دنیام شده قد چند تا کوچه

که دستام خیلی وقته بی تو پوچه

صدای سرفه هام تلخه مثل اخم توی عکسام

چه گودی زیر چشمامه به عمق چاله دنیا

کل دنیام مال تو خوب و بدش

روزای آخرمو با عشق باشم

واسه انگشتای سردم رو احساس

نسخه دارومو آتیش می کشم

خبر دارم از احوال شلوغت

از اون معصومیت های دروغت

که همراهات شدن آهن پرستا

شدی بازیچه خوش رنگ دستا

صدای خنده هات کوکه مثل ساز بدون سیم

تو از بیرون تماشایی مثل سامسونت خالی

کل دنیام مال تو خوب و بدش

روزای آخرمو با عشق باشم

واسه انگشتای سردم رو احساس

نسخه دارومو آتیش می کشم

۲۷ بهمن ۹۴ ، ۱۱:۱۶ ۰ نظر

ADRINA MOFRAD

عشقم

عشقم تا ته خط با تو رفتم و عشقت همیشه زندگی منه

چشمامم به تو و چشم تو زل زده چشمات زبون چشماممو خوب بلده

مثل یه پنجره رو به بارونی چیزی نگم همه چیزو تو می دونی

یه نفس از من جدا نشو تا ابد نمی خوام بازم شروع شه روزای بد

مثل یه پنجره رو به بارونی چیزی نگم همه چیزو تو می دونی

یه نفس از من جدا نشو تا ابد نمی خوام بازم شروع شه روزای بد

گاهی همه چی جز تو بی معنیه سخته می دونم بی تو یه ثانیه

شاید یروزی عاشق من بشی شاید بشم همونی که عاشقشی

مثل یه پنجره رو به بارونی چیزی نگم همه چیزو تو می دونی

یه نفس از من جدا نشو تا ابد نمی خوام بازم شروع شه روزای بد

مثل یه پنجره رو به بارونی چیزی نگم همه چیزو تو می دونی

یه نفس از من جدا نشو تا ابد نمی خوام بازم شروع شه روزای بد

۲۶ بهمن ۹۴ ، ۱۲:۵۹ ۰ نظر

ADRINA MOFRAD

قبلی

۱ ۲ ۳ ۴

بعدی

دل نوشته ها

بد ترین حسرتی که در زندگی میخوریماز کارهای خطایی که مرتکب شده ایم، نیست ... بلکه از این است که... چرا کارهای درست را برای کسی که لیاقتش را نداشت انجام داده ایم.

با دست یه پروانه میگیری میخوای ببینیزنده است انگشتتو باز میکنی فرار می کنه، محکم می گیریش میمیره. دوست داشتن مثل گرفتن پروانه میمونه.

یاد گرفتم وقتی از کسی میشنوم بیا دوست معمولی باشیم، یعنی بمون توی آب نمک تا هر وقت حوصله م سر رفت بازم باهات سرگم بشم..

♫♫♫

تو با چشمای آرومت منو از من جدا کردی شدم دیوونه وقتی که بار اول نگام کردی تو با لبخند شیرینت بهم آرامشی دادی که تو بند قفس حتی پُرم از حس آزادی

می دونستم از دستم میره می دونستم بهونه میگیره

می دونستم خوبی های من توی قلبش جا نمی گیره

می دونستم از دستم میره می دونستم بهونه میگیره

می دونستم خوبی های من توی قلبش جا نمی گیره

به هر بهونه ای که بود می خواست از این خونه بره

کسی که رفتی باشه واسه جدایی حاضره

وای از عشق ای وای از عشق

به رفتنش راضی شدم فهمیده بودم که چرا روزای آخری می گفتن

بیا به هم بگیم شما

وای از عشق ای وای از عشق

می دونستم از دستم میره می دونستم بهونه میگیره

می دونستم خوبی های من توی قلبش جا نمی گیره

می دونستم از دستم میره می دونستم بهونه میگیره

می دونستم خوبی های من توی قلبش جا نمی گیره

می گفت یه حسی بم میگه خوشبخت نمی کنه منو

اینجوری آماده می کرد مقدمات رفتنو

معلومه واسه ترک من یکی بهش انگیزه میداد

رفت و گفت که برام از خدا خوشبختی می خواد

وای از عشق ای وای از عشق

می دونستم از دستم میره می دونستم بهونه میگیره

می دونستم خوبی های من توی قلبش جا نمی گیره

می دونستم از دستم میره می دونستم بهونه میگیره

می دونستم خوبی های من توی قلبش جا نمی گیره

عشقم تا ته خط با تو رفتم و عشقت همیشه زندگی منه

چشمامم به تو و چشم تو زل زده چشمات زبون چشماممو خوب بلده

مثل یه پنجره رو به بارونی چیزی نگم همه چیزو تو می دونی

یه نفس از من جدا نشو تا ابد نمی خوام بازم شروع شه روزای بد

مثل یه پنجره رو به بارونی چیزی نگم همه چیزو تو می دونی

یه نفس از من جدا نشو تا ابد نمی خوام بازم شروع شه روزای بد

گاهی همه چی جز تو بی معنیه سخته می دونم بی تو یه ثانیه

شاید یروزی عاشق من بشی شاید بشم همونی که عاشقشی

مثل یه پنجره رو به بارونی چیزی نگم همه چیزو تو می دونی

یه نفس از من جدا نشو تا ابد نمی خوام بازم شروع شه روزای بد

مثل یه پنجره رو به بارونی چیزی نگم همه چیزو تو می دونی

یه نفس از من جدا نشو تا ابد نمی خوام بازم شروع شه روزای بد

مینویسم تا این دلم آرام شود...(دوستان نظر یادتون نره )

بد ترین حسرتی که در زندگی میخوریم
از کارهای خطایی که مرتکب شده ایم، نیست

...

بلکه از این است که...

چرا کارهای درست را برای کسی که لیاقتش را

نداشت

انجام داده ایم.

با دست یه پروانه میگیری میخوای ببینی
زنده است

انگشتتو باز میکنی فرار می کنه، محکم می گیریش میمیره.

دوست داشتن مثل گرفتن پروانه میمونه.

تو با چشمای آرومت
منو از من جدا کردی
شدم دیوونه وقتی که
بار اول نگام کردی
تو با لبخند شیرینت
بهم آرامشی دادی
که تو بند قفس حتی
پُرم از حس آزادی

مینویسم تا این دلم آرام شود...

(دوستان نظر یادتون نره )